Στους "Παράλληλους Βίους" ο Πλούταρχος σκιαγραφεί κατά ζεύγη της μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας, Έλληνες και Ρωμαίους, που με τη δράση και τα έργα τους σηματοδότησαν την πορεία του μέχρι τότε γνωστού κόσμου. Όπως εξηγεί ο ίδιος ο συγγραφέας, η φιλοδοξία του δεν ήταν να γράψει ιστορία. Αντίθετα, οι υποκειμενικές απόψεις για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή, οι οποίες θεωρούνταν "παρέκβαση" στο έργο των ιστορικών, για τον Πλούταρχο αποτελούσε το κατεξοχήν αιτούμενο, βασισμένο ασφαλώς στα έργα των βιογραφούμενων, και μάλιστα όχι μόνο στις μεγάλες τους επιχειρήσεις αλλά και στις καθημερινές τους συνήθειες, απλές και ανθρώπινες, από όπου αναδύεται ανεπιτήδευτα ο σκιαγραφούμενος.

Ο δεύτερος τόμος του έργου περιλαμβάνει τα σχόλια στον "Βίο" του Θεμιστοκλή και το πρώτο μέρος του "Βίου" του Καμίλλου (περίληψη, αρχαίο κείμενο & μετάφραση).