Η δημοσίευση του μνημειώδους έργου Aesopica από τον διάσημο αμερικανό φιλόλογο Ben Edwin Perry το 1952 αποτέλεσε σταθμό στη μελέτη του Βίου και των Μύθων του Αίσωπου. Για πρώτη φορά οι μελετητές της ελληνικής αρχαιογνωσίας, αλλά και άλλων κλάδων, της συγκριτικής φιλολογίας, της λαογραφίας, της κοινωνικής ανθρωπολογίας κ.τ.λ., είχαν συγκεντρωμένο όλο αυτό το τεράστιο υλικό σε ένα τόμο. Ένα από τα σημαντικότερα κείμενα που περιέχει αυτός ο τόμος είναι και ο Βίος του Αισώπου σε δύο παραλλαγές, την παραλλαγή G ή Perriana και την παραλλαγή W ή Westermanniana. Τα κείμενα αυτά είναι από εκείνα πού, όταν κανείς τα πρωτογνωρίσει, δύσκολα πια μπορεί να ξεφύγει από τη γοητεία τους. Σ` αυτήν προστίθεται η διαπίστωση που ένα γυμνασμένο μάτι δεν αργεί να κάνει, ότι και οι δύο παραλλαγές φαίνονται να παρουσιάζουν τόσα κριτικά προβλήματα που αποτελούν πρόκληση για έναν εκδότη και κριτικό των κειμένων. Επιπλέον ο Β. Ε. Berry, παρά την εξαιρετικά φιλόπονη προσπάθεια και την εκπληκτική κριτική του οξύνεια, παρά τον τεράστιο αριθμό των κριτικών προβλημάτων που έλυσε, δεν απέφυγε ορισμένα μεθοδολογικά σφάλματα, όπως είναι η υπερκριτική, δηλαδή η τάση να αθετεί με υπερβολική ευκολία λέξεις ή και ολόκληρες φράσεις που είτε είναι ορθές είτε εύκολα αποκαθίστανται· συγχρόνως κάνει ενίοτε περιττές προσθήκες, συνήθως για να αντικαταστήσει ό,τι αθετεί, ενώ αντίθετα αφήνει άθικτα αρκετά σημεία του κειμένου που είναι προφανές ότι νοσούν. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]