Το έργο αυτό επιχειρεί να περιγράψει το λυκόφως ενός κόσμου. Ένα τρίγωνο: ο Φραντς Κάφκα, η Ντόρα Ντιαμάντ, η κοπέλα που τον συντρόφευσε στα τελευταία χρόνια της ζωής του και ένα φανταστικό πρόσωπο, ο γιατρός Λέοπολντ Μάγιερ, αντιμέτωποι με τον τρόμο της ίδιας της ύπαρξης αλλά και με την εφιαλτική κοινωνική πραγματικότητα της δεκαετίας του 1920 στο Βερολίνο. Στο Βερολίνο της πείνας, της εξαθλίωσης και μιας αόριστης τρομακτικής απειλής καθώς ο ναζισμός βρίσκεται ήδη έξω από τις πύλες. Τρία πρόσωπα που προσπαθούν να ζήσουν και να διασώσουν την τρυφερότητα και την ποίηση μέσα σε μια παράλογη εποχή αμείλικτης σκληρότητας, μια εποχή όχι και τόσο μακρινή και διαφορετική από τη δική μας. Ένας αποχαιρετισμός σ` έναν κόσμο που παραδίδεται σιγά - σιγά στο σκοτάδι και χάνεται για πάντα αργοσβήνοντας μαζί με τα τελευταία λυπημένα του φώτα. `Σταμάτης Πολενάκης`

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]