Οι περισσότεροι άνθρωποι αποδίδουμε τις αρρώστιες μας στην τύχη. Επικροτούμε με ενθουσιασμό και αποδεχόμεθα το βιοϊατρικό πρότυπο της σύγχρονης δυτικής ιατρικής μόνο επειδή φοβούμεθα την κριτική του τρόπου ζωής μας και μήπως αναγκασθούμε να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας και αναζητούμε το μαγικό τέχνασμα που θα αποκαταστήση τη διασαλευμένη υγεία μας από τους ιατρούς, την ιατρική τεχνολογία και τα φάρμακα. Αλλά γίνεται όλο και περισσότερο εμφανές ότι αρρωσταίνουμε επειδή μας εξοντώνει η δουλειά μας και η απραξία της σχόλης μας και επειδή προσπαθούμε να λειτουργήσουμε με τρόπο ενάντια στη φύση μας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις και στις γενικότερες επιδιώξεις μας. Είναι ανάγκη να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν η υγεία και η αρρώστια σ` έναν πολιτισμό. Η αρρώστια μπορεί να είναι μια μεταμφιεσμένη ευλογία, γιατί μας αναγκάζει να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας και το σύστημα αξιών και να αλλάξουμε τον τρόπο που εργαζόμεθα και διασκεδάζουμε. Υγεία δεν είναι η απουσία κάποιων ενοχλητικών συμπτωμάτων, αλλά μια πολυδιάστατη κατάσταση που συμπεριλαμβάνει απόλυτα αλληλοεξαρτημένες φυσικές, ψυχικές, διανοητικές, κοινωνικές και υπαρξιακές διαστάσεις.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]