Έχουν το δικό τους πιστό, φανατικό κοινό, που τις λατρεύει και τις αναζητεί παντού. Η `χρυσή εποχή` τους ξεκίνησε στις σκοτεινές αίθουσες των κινηματογράφων, αργότερα μεταφέρθηκαν στα `πίσω` ράφια των ενημερωμένων βιντεοκλάμπ και σήμερα τις βρίσκουμε τυλιγμένες σε σελοφάν, κρεμασμένες στα περίπτερα, αλλά και -κυρίως- στα μεταμεσονύκτια προγράμματα της συνδρομητικής τηλεόρασης (του δικού μας FilmNet). Τα ονόματα των ηθοποιών τους δεν είναι συνηθισμένα (Adajja, Celeste, Chloe, Fovea, Houston, Ovidie, Tara, Vicca είναι μερικά) και τα επίθετά τους έχουν κρυφές `σημασίες` (Angel, Bella, Fox, Golden, Iron, Sinn, Sweat, Wild για κάποιες γυναίκες, Cannon, Everhard, Horner, Savage, Spears, Steele, Stone, Wolf για ορισμένους άνδρες).
Και αποτελούν σταθερή πηγή εσόδων για το διαδύκτιο, όπου σταρ και εταιρείες παραγωγής έχουν συνεχή προβολή και παρουσία μέσα από τις ιστοσελίδες του. Ο λόγος για τις πορνοταινίες, τα γνωστά σε όλους (ακόμη και σε όσους ισχυρίζονται ότι δεν τα βλέπουν) πορνό.
365 τέτοιες ταινίες αποτελούν το αντικείμενο του `Αυστηρώς Ακατάλληλον 3` - μία ταινία για κάθε ημέρα, όλες τις ημέρες του χρόνου, και όποιος αντέξει... Ο Άρης Δημητρίου ακολουθεί τα χνάρια δημιουργών σαν τους Pier Paolo Pasolini και Paul Morrissey. Όπως εκείνοι μας έδωσαν τις ερωτικές τριλογίες τους (Δεκαήμερο, Θρύλοι του Καντέρμπουρι, 1001 νύχτες ο πρώτος, Σάρκα, Σκουπίδια, Κάψα ο δεύτερος), έτσι κι αυτός ολοκληρώνει τη δική του, προτείνοντάς μας ταινίες ενός καταραμένου είδους, που μπορούμε να παρακολουθούμε τις μικρές ώρες της νύχτας, όταν οι ανήλικοι έχουν παραδοθεί στις αγκάλες του Μορφέα.
Οι 365 ερωτικές ταινίες είναι το μικρότερο αδελφάκι των Από την Ομόνοια στο Αλκαζάρ και Πορνο-γραφήματα και πορνο-κουβέντες. Και, παράλληλα, είναι ένας ΑΝΕΠΙΣΗΜΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΠΛΕΥΣΗΣ ΣΤΟ FILMNET, αφού οι 343 από τις ταινίες αυτές μεταδίδονται από τις δικές του συχνότητες - τακτικά, αλλά όχι και αποκλειστικά. Πολλές από αυτές, μαζί με τις υπόλοιπες 22, κολυμπούν και στα ηδονικά νερά του VIDEO και του DVD (από 11 στο καθένα, σαν να είναι παίκτες αντίπαλων ποδοσφαιρικών ομάδων). Όλες μαζί συνθέτουν μία αντιπροσωπευτική εικόνα της πρόσφατης πορνοπαραγωγής και προσφέρονται και στο αναγνωστικό κοινό, πρόθυμες να γίνουν αντικείμενο συζήτησης σε σαλόνια σπιτιών και τηλεοπτικά στρογγυλά τραπέζια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]