Κατά πόσο γνωρίζουμε τα Ομηρικά Έπη; Πόσες και ποιες είναι άραγε οι ανεξερεύνητες πτυχές και τα κρυμμένα νοήματά τους; Μήπως οι αρχαίοι σοφοί είχαν σημαντικούς λόγους να τονίζουν ότι εκτός από κορυφαίος ποιητής ο Όμηρος υπήρξε και μέγας αλληγοριστής που δίδαξε με ποιητικό τρόπο περί του παντός; Μήπως είχαν κάθε δίκιο να τον θεωρούν πάνσοφο διδάσκαλο και μυσταγωγό; Το πλουσιότατο εύρος της ομηρικής διδασκαλίας περιλαμβάνει κλάδους όπως η ιστορία και η κοινωνιολογία, η ανθρωπολογία και η ηθική φιλοσοφία, η γεωγραφία και η ασφαλής ναυσιπλοΐα, η στρατηγική, η πολιτική και η ρητορική τέχνη, η ιατρική και η φαρμακολογία, η μεταλλουργία, η μηχανική και γενικώς η αρχαία τεχνολογία. Η σημαντικότερη όμως διάσταση των Επών αφορά τη μυστική τους διδασκαλία περί φυσικών και ηθικών νόμων, θεολογίας, εσωτερικής φιλοσοφίας και αστρολογίας, οι αρχαίες ερμηνείες της οποίας δεν διασώθηκαν παρά μόνο μερικώς. Σε αυτήν ακριβώς τη διάσταση εισέρχεται η παρούσα έρευνα υπενθυμίζοντας την πληθώρα των αρχαίων ερμηνειών της επιστημονικής και εσωτερικής διδασκαλίας του Ομήρου και επιχειρώντας την αλληγορική ερμηνεία των ηρώων της Ιλιάδας από μία διαφορετική και παραδόξως ανέγγιχτη έως σήμερα σκοπιά, την αστρολογική.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]