... Λευκά κεριά μετεωρίζονται στο σκοτάδι
ανάβοντας ουρανό ως τη ζωή μας
κι ο άνθρωπος ξημερώνει άνθρωπος
εξημερώνοντας το θάνατο μέσα του.
Παιδική ηλικία ψιχαλίζει στη γη.
... αέρας σηκώνεται στις φωνές των αστεριών
πέφτοντας συνέχεια ανοίξεις
και η ψυχή ξεπαγιάζει ανθρώπινη ουσία.
Είμαι χρώμα
τόσο πολύ χρώμα
μες στο θάνατο
που μαζεύω από το χέρι του
τις τελευταίες λέξεις των νεκρών
και φτιάχνω φως
