Στο πλαίσιο του μαθήματος της αρχαίας ελληνικής γραμματείας οι σκοποί της διδασκαλίας του φιλοσοφικού λόγου είναι:
-Να γνωρίσουν οι μαθητές χαρακτηριστικές πυτχές της φιλοσοφίας των αρχαίων Ελλήνων και να εντάξουν τη φιλοσοφία στην ιστορική εξέλιξη της αρχαίας λογοτεχνίας.
-Να επικοινωνήσουν με το λόγο του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου Αριστοτέλη, του οποίου η σκέψη κυριάρχησε όχι μόνον στον αρχαίο κόσμο αλλά και στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια ιστορία του πνεύματος.
-Να συνειδητοποιήσουν το γεγονός ότι η ατομική αρετή δεν ήταν δυνατό στην αρχαία Ελλάδα να νοηθεί παρά μόνο συνδεδεμένη στενά με την πολιτική αρετή και ότι η ευτυχία του ατόμου εύρισκε την πλήρη δικαίωσή της στην ευτυχία όλων των πολιτών και με βάση το δημοκρατικό πολίτευμα.
-Να διερευνήσουν στα ερμηνευόμενα αποσπάσματα την αντίληψη του φιλοσόφου αλλά και της εν γένει ελληνικής αρχαιότητας ότι η ευδαιμονία του ατόμου, ως απώτερος σκοπός της ζωής, έχει πνευματικές ρίζες και στηρίζεται στην αρετή, η οποία ήταν γνώμονας κάθε δραστηριότητας τους ως ατόμων και πολιτών.
-Να επισημάνουν τα βασικά στοιχεία της οργάνωσης της πολιτείας και την κύρια αποστολή της αλλά και τη σημασία της προσωπικής ευθύνης στην ατομική και κοινωνική ζωή των πολιτών.
-Να γνωρίσουν, τέλος, οι μαθητές μία συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση της αθηναϊκής δημοκρατίας στην ιδανική μορφή της.
Η ομάδα των φιλολόγων-συγγραφέων εφάρμοσε αυτούς τους διδακτικούς κανόνες με την ανάλυση και την ερμηνεία του έργου του Σταγιρίτη φιλοσόφου στο πλαίσιο του νέου συστήματος αξιολόγησης των μαθητών του ενιαίου λυκείου.