Στις μέρες μας, η δημόσια εκπαίδευση μοιάζει χαμένη και ασθμαίνουσα. Ενσωματώνει αδιαμαρτύρητα όλες τις μεταρρυθμίσεις που επιβάλλονται από τους διαδοχικούς υπουργούς Παιδείας, στην πραγματικότητα όμως δε δίνεται λύση στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά εκπαιδευτικοί και μαθητές, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά τις μεταξύ τους σχέσεις και καθιστά το επάγγελμα του εκπαιδευτικού ολοένα και δυσκολότερο. Οι μαθητές στην πλειονότητά τους είναι ασταθείς, αποθαρρυμένοι και ατενίζουν το μέλλον με απαισιοδοξία, οι γονείς αγχώνονται υπερβολικά για την εξέλιξη των παιδιών τους και παρεμβαίνουν, πολλές φορές με άσχημο τρόπο, στο έργο των εκπαιδευτικών, οι οποίοι δε βλέπουν με ποιον τρόπο μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Ποια στάση πρέπει να υιοθετήσουν, την παθητική, την επιθετική ή τη χειριστική; Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των παραπάνω στάσεων και προτείνεται μια άλλη επιλογή, η διεκδικητικότητα, που πραγματικά μπορεί να δώσει λύση σε διάφορα προβλήματα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]