Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων: Επίθεση του Λουκιανού κατά της πληθώρας των φιλοσοφικών σχολών που διεκδικούν καθεμιά για λογαριασμό της την κατοχή του μυστικού της ευτυχίας.
Λεξιφάνης: Ο σοφιστής ήρωας του έργου πάσχει από μια παράξενη γλωσσική ασθένεια, ένα πάθος για αρχαΐζουσες, πολύπλοκες και χωρίς σημασία λέξεις και εκφράσεις που χρησιμοποιεί για να αναφερθεί σε ασήμαντα ζητήματα.
Ευνούχος: Τα φαιδρά που έλαβαν χώρα κατά τη συνάντηση των υποψηφίων για να καταλάβουν μια έδρα φιλοσοφίας στην Αθήνα.
Ο Λουκιανός γεννήθηκε στη Σαμόσατα της Κομμαγηνής το 120 μ.Χ. Αποτυγχάνοντας ως μαθητευόμενος γλύπτης, στράφηκε στα γράμματα, έμαθε τα Ελληνικά και φοίτησε σε ρητοροδιδασκαλεία της Ιωνίας. Περιόδευσε μέρη της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Γαλατίας, και το έτος 160 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Προς τα τέλη της ζωής του δέχτηκε ανώτατη δημόσια θέση στην Αίγυπτο. Ο θάνατός του χρονολογείται στο διάστημα 180-192 μ.Χ. Με το όνομα του μεγάλου σοφιστή και σατιρικού φέρονται 82 βιβλία -τα περισσότερα γνήσια- με τα οποία αναδείχτηκε στον πλέον έντεχνο και ευφυή συγγραφέα των Αυτοκρατορικών χρόνων.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]