Δεν υπάρχει έργο άλλου ποιητή που να μελετήθηκε, να σχολιάστηκε, να ερμηνεύτηκε και συχνά να παρερμηνεύτηκε, όσο εκείνο του Κ. Π. Καβάφη. Κι αυτό γιατί το ποσοτικώς μικρό έργο του αποτελεί ένα διαρκές κέντρισμα που προκαλεί τους κριτικούς να επιχειρήσουν την αποκρυπτογράφησή του. Ακριβώς γι` αυτό η ποίησή του θα βρίσκεται πάντοτε στο προσκήνιο, πέρα από την ποιοτική καταξίωσή της. Ο ποιητής, που σε στιγμές αυτοκριτικής δογμάτισε εύστοχα ότι το έργο του είναι προορισμένο να συγκινήσει και τις μέλλουσες γενεές, κέρδισε τον χαρακτηρισμό του μεγάλου γιατί, όπως κάθε μεγάλος ποιητής, προσφέρεται με την παγκοσμιότητα του έργου του σε συζητήσεις και αντιπαραθέσεις απόψεων, αλλά και σε προεκτάσεις προς τη σημερινή πραγματικότητα, που το καθιστούν διαρκώς επίκαιρο. [...]
