Ο Αντιφών είναι ο αρχαιότερος των δέκα ρητόρων του Αττικού κανόνα. Γεννήθηκε πιθανότατα το 480 μ.Χ. και πέθανε πιθανότατα το 411. Δεν εμφανίστηκε στην εκκλησία του δήμου ή σε δικαστήριο, αλλά ήταν μόνο λογογράφος και θεωρητικός δάσκαλος της ρητορικής. Επίσης μικρή ήταν η ανάμειξή του στην πολιτική ζωή. Μετά την κατάλυση της αρχής των Τετρακοσίων (411 π.Χ.), καταδικάστηκε σε θάνατο και δήμευση της περιουσίας. Οι δεκαπέντε σωζόμενοι λόγοι του αφορούν όλοι υποθέσεις φόνων και είναι πηγή για το «ποινικό δίκαιο» της εποχής. Ο Αντιφών χρησιμοποιούσε την αρχαία Αττική διάλεκτο, εμπλουτισμένη με ποιητικούς τύπους, και χαρακτηρίζεται από την ακρίβεια στην έκφραση και στη δόμηση του λόγου.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
