Ο Κωνσταντίνος Καβάφης το γένος Γεωργάκη Φωτιάδη, ή Κ. Π. Καβάφης, γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1863 στην Αλεξάνδρεια, όπου οι γονείς του εγκαταστάθηκαν εγκαταλείποντας την Κωνσταντινούπολη το 1840. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1870 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αγγλία όπου έμεινε μέχρι το 1876. Στη συνέχεια επέστρεψαν στην Αλεξάνδρεια, αλλά αναγκάστηκαν να φύγουν πριν περάσουν πέντε χρόνια, εξ αιτίας ενός εθνικιστικού στρατιωτικού κινήματος. Μετακόμισαν στην Κωνσταντινούπολη στο σπίτι του παππού του. Εκεί έμεινε περίπου για τρία χρόνια και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια. Εργάστηκε ως χρηματομεσίτης από το 1894 ως το 1902. Σε ηλικία 26 χρονών έγινε δημόσιος υπάλληλος στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, όπου παρέμεινε έως τον Μάρτιο του 1932. Το 1932 άρχισε να αισθάνεται ενοχλήσεις στο λάρυγγα, και τον Ιούνιο οι γιατροί στην Αλεξάνδρεια διέγνωσαν καρκίνο, ασθένεια από την οποία πέθανε μερικούς μήνες αργότερα.
Το πρώτο του ποίημα που δημοσιεύτηκε ήταν το `Βακχικόν`, στο περιοδικό Έσπερος της Λειψίας. Δεν κυκλοφόρησε καμιά ποιητική του συλλογή όσο ζούσε, καθώς επέλεξε να δημοσιεύει τα ποιήματά του σε εφημερίδες, περιοδικά και ημερολόγια ή να τα τυπώνει μόνος του σε μονόφυλλα.
Σ` αυτό το βιβλίο παρουσιάζονται τα 154 ποιήματα που δημοσίευσε ο ίδιος ο Καβάφης, τα 75 ανέκδοτα ποιήματα που βρέθηκαν στο αρχείο του ή σε χέρια φίλων του, και 27 ποιήματα που ενώ τα δημοσίευσε ο Καβάφης, τα αποκήρυξε.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
