Όλοι μας έχουμε κάποτε σκεφτεί τι θα επιλέγαμε να κάνουμε αν μας ειδοποιούσαν ότι απομένουν σαράντα οκτώ ώρες μέχρι να καταστραφεί ο πλανήτης. Το μενού συνήθως περιλαμβάνει σεξ, μεγάλες σπατάλες και ασωτίες, αγαπημένες μουσικές και γεύσεις, ποικίλες ακραίες πράξεις, αποχαιρετισμό αγαπημένων προσώπων, σεξ και πάλι σεξ. Σίγουρα το μενού δεν περιλαμβάνει αυτό το συνεχές μίρι μίρι, την κλάψα και τη μιζέρια, τις ενοχές και την ενοχοποίηση των πάντων, την εθιστική παρακολούθηση καταστροφολογικών δελτίων ειδήσεων και την επιβλαβή ανάγνωση απαισιόδοξων και μοιρολατρικών δημοσιευμάτων. Επομένως, σίγουρα δεν έχει έρθει το τέλος του κόσμου...
Ένα βιβλίο που ανατρέπει τα κλισέ των ξένων για τους Έλληνες, αλλά και των Ελλήνων για τον ίδιο τους τον εαυτό, αναζητώντας στηρίγματα και απαντήσεις σ` έναν πλανήτη που καταρρέει. Ό,τι μας καίει καθημερινά, διατυπωμένο με θυμό, με χιούμορ αλλά και με αυτοσαρκασμό, με τρόπο που θα `φερνε σε δύσκολη θέση τους καλεσμένους οποιουδήποτε τηλεοπτικού πάνελ και θα ανάγκαζε τον παρουσιαστή να διακόψει τη συζήτηση και να ρίξει εσπευσμένα διαφημίσεις. Με άλλα λόγια, η περιπέτεια ενός λαού που κοιμήθηκε ένα βράδυ ανάμεσα στις τριάντα πλουσιότερες χώρες του κόσμου και ξύπνησε σε παγκάκι, ανάμεσα στους παρίες της Οικουμένης. Ξυπνήστε, ρε!
