Η καθημερινότητα,. Η στιγμή, η καλή και η κακή ώρα σαν μια ιχνογραφία ζωής, φιλτραρισμένη μέσα από την προσωπική εμπειρία, μας κάνει να γίνουμε εμείς οι ίδιοι αστυνομία του εαυτού μας. Λες και έχει σκηνοθετηθεί ή προγραμματισθεί η ιστορία και οι προσωπικές μας εμπειρίες, είτε ως υποβολείς είτε ως φρουροί, μας υπαγορεύουν μια ζωή χρήσιμη και παραγωγική, που δε φαίνεται να ταιριάζει με την ανθρώπινη ύπαρξη, όπως την ξέρουμε αιώνες τώρα. Ο άνθρωπος, λογιστής του εαυτού του. Ο άνθρωπος τοκογλύφος του εαυτού του. Ο άνθρωπος δολοφόνος του εαυτού του. Όποιοι έχουν την δύναμη να κουβαλήσουν την αλήθεια που αναβλύζει από μέσα τους και που σε κάθε βήμα υψώνεται μπροστά τους, χωρίς να έρθουν σε μετωπική σύγκρουση με την πραγματικότητά που τους περιβάλλει , αντεπεξέρχονται. Οι άλλοι, δυστυχώς, εκ των πραγμάτων, καταφεύγουν αλλού.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]