Περιμένοντας να φέξει/
να ξημερώσουν τα βουνά κι οι κορυφογραμμές/
με βράχια κοφτερά, με αριά πουρνάρια/
με δέντρα ολομόναχα/
ασάλευτα στον ύπνο τους./
Του χρόνου οι απάτητες χαράδρες να φανούν/
να ξεχωρίσουν οι ρυτίδες των ψυχών/
ο αχός του μαύρου δάσους ν` ακουστεί./
Περιμένοντας/
απ` την αντίπερα μεριά του ονείρου/
να φωνάξει κάποιος τ` όνομά σου.
