Ο βασιλιάς των Θηβών Κρέων απαγορεύει την ταφή του Πολυνείκη που είχε οδηγήσει ξένο στρατό εναντίον της γενέτειράς του. Η Αντιγόνη, αδελφή του νεκρού και νύφη του Κρέοντα, παραβαίνει την εντολή και καταδικάζεται σε θάνατο. Ο γιος και η γυναίκα του Κρέοντα αυτοκτονούν και ο ίδιος ζητά να βρει τον θάνατο. Η σύγκρουση του ηθικού νόμου με το κρατικό δίκαιο στην ενδοξότερη τραγωδία του Σοφοκλή.
Ο Σοφοκλής (497-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Κολωνό. Πήρε μέρος για πρώτη φορά σε δραματικό αγώνα το 468 π.Χ., όταν νίκησε τον γηραιότερο τραγικό ποιητή Αισχύλο. Έζησε όλη τη ζωή του στην Αθήνα της εποχής της ακμής και άσκησε οικονομικά και πολιτικά αξιώματα. Άνθρωπος θεοσεβής και ευαίσθητος, αγαπήθηκε και τιμήθηκε από τους συμπολίτες του. Στα εξήντα χρόνια της συγγραφικής του παραγωγής έγραψε περίπου εκατόν τριάντα έργα, από τα οποία σώθηκαν ακέραια επτά. Εισήγαγε στη δραματική τέχνη πολλές καινοτομίες και αναδείχτηκε αδιαφιλονίκητος διαμορφωτής της τραγωδίας. Στο σοφόκλειο δράμα ο θεός έχει τη δύναμη να ρυθμίζει την ανθρώπινη μοίρα, όμως ο άνθρωπος αφήνεται ελεύθερος μπροστά στις επιλογές του, έτοιμος να αναλάβει τις ευθύνες του και να υποστεί τις συνέπειες.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]