Ο Πέτροβιτς είναι ένας εξαχρειωμένος συγγραφέας που εργάζεται πλέον ως θυρωρός σε μια τυπική "δημόσια" ρωσική πολυκατοικία. Κάποτε, με το σοβιετικό καθεστώς, τα έργα του ήταν απαγορευμένα, κι αυτό του είχε χαρίσει κάποια φήμη μεταξύ των μποέμ. Τώρα, που είναι ελεύθερος να δημοσιεύει, δεν γράφει τίποτα και περνάει τις μέρες του πίνοντας και κάνοντας παρέα με λογιών-λογιών ανθρώπους. Κι όταν η προσωπική του μοίρα θα τον οδηγήσει σε δύο φόνους και σε ένα φρενοκομείο, ο πρωταγωνιστής θα συνεχίσει να προσπαθεί απεγνωσμένα να διατηρήσει το "εγώ" του σε μια κοινωνία που εξακολουθεί να απαιτεί με σκληρότητα την παραίτηση των μελών της. Ένα μεγάλο ρωσικό μυθιστόρημα που έχει τις ρίζες του στην ντοστογιεφσκική παράδοση, μια διεισδυτική και ευαίσθητη ματιά στη σημερινή μετασοβιετική Ρωσία, μια βουτιά στη θάλασσα εκείνων των "υπόγειων" ηρώων που λάμπρυναν τη ρωσική λογοτεχνία.