Την αγάπη προς τη γυναίκα, ο Λιέβιν όχι μονάχα δεν μπορούσε να τη φανταστεί χωρίς το γάμο, μα, καθώς σκεφτόταν τα ζητήματα αυτά, πρωτύτερα φανταζόταν την οικογένεια και μετά πια τη γυναίκα, που θα του ‘δινε την οικογένεια. Και οι αντιλήψεις του για το γάμο, γι’ αυτό το λόγο, δεν έμοιαζαν καθόλου με τις αντιλήψεις της πλειονότητας των γνωριμιών του, για τους οποίους ο γάμος ήταν μια απ’ τις πολλές και διάφορες κοινές, βιοτικές υποθέσεις. Για τον Λιέβιν ήταν η κυριότερη υπόθεση της ζωής, που απ’ αυτήν εξαρτιόταν όλη της η ευτυχία. Και τώρα έπρεπε να παραιτηθεί από κάθε τέτοια σκέψη.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
