«Οι ζοφεροί καιροί δεν είναι κάτι καινούριο, δεν αποτελούν κάτι σπάνιο στην ιστορία.
Πεποίθησή μου, το υπόβαθρο που πάνω του ζωγραφίζω τις προσωπογραφίες αυτές, είναι ότι ως και στους πιο ζοφερούς καιρούς έχουμε το δικαίωμα να περιμένουμε μιαν έκλαμψη και ότι μια τέτοια έκλαμψη ενδέχεται κάλλιστα να έρθει από το αβέβαιο, τρεμουλιάρικο και συχνά ασθενικό φως, που ορισμένοι άνθρωποι θ` ανάψουν με τη ζωή και το έργο τους και θα το σκορπίζουν όσο ζουν».
Μ` αυτά τα λόγια εξηγεί η φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Χάννα Άρεντ (1906-1975) τι προσπάθησε να κάνει στο παρόν βιβλίο της.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
