Στην πολυαναμενόμενη αυτή συλλογή συγκεντρώνονται δοκίμια του Έντουαρντ Σαΐντ για λογοτεχνικά και πολιτισμικά θέματα από τρεις και πλέον δεκαετίες. Όπως γίνεται σαφές στο ομότιτλο δοκίμιο, «Αναστοχασμοί για την εξορία», το γεγονός της εξορίας του ίδιου του Σαΐντ και η μοίρα των Παλαιστινίων προσέδωσαν όχι μόνο συγκεκριμένη μορφή αλλά και προσωπικό χαρακτήρα στα ζητήματα με τα οποία ασχολήθηκε ο συγγραφέας. Ως σύνολο, τα κείμενα αυτά διεισδύουν με σπάνιο αποκαλυπτικό τρόπο στη διαδικασία της διάπλασης ενός κριτικού και στην ανάπτυξη του λειτουργήματος του διανοουμένου. Καλύπτουν ένα ευρύ, αλλά ενίοτε και εντυπωσιακό φάσμα θεμάτων - από τους ηρωισμούς του Ταρζάν και τον επιδεικτικό ανδρισμό του Χέμινγουεϊ μέχρι τις λεπτές αποχρώσεις που διαφοροποιούν την Αλεξάνδρεια από το Κάιρο. Ο Σαΐντ παρουσιάζει επίσης σημαντικές επανεξετάσεις του έργου διαφόρων συγγραφέων και καλλιτεχνών, όπως του Τζορτζ Όργουελ, του Τζιαμπατίστα Βίκο, του Γκέοργκ Λούκατς, του Ε. Μ. Σιοράν, του Ναγκίμπ Μαχφούζ, του Χέρμαν Μέλβιλ, του Τζόζεφ Κόνραντ, του Αντόνιο Γκράμσι και του Ρέιμοντ Ουίλλιαμς.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]