Το παρόν κείμενο επαναφέρει την οικονομική οπτική στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Εξετάζει το ερώτημα πως μπορούν συνταγματικοί κανόνες να «δέσουν τα χέρια» της πολιτικής (κυβέρνησης, μεμονωμένων μελών, της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και της μειοψηφίας ως εν δυνάμει πλειοψηφίας) προκειμένου να αποτρέπονται στο μέτρο του δυνατού κοντόθωρες, προσοδοθηρικού χαρακτήρα και καιροσκοπικές αποφάσεις χωρίς να αναιρούνται ουσιώδη χαρακτηριστικά της Δημοκρατίας. Σε απλούστερη διατύπωση: πως πειθαρχεί κανείς το πελατειακό σύστημα και μειώνει το οικονομικό κόστος του μέσω συνταγματικών κανόνων;
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
