Δεδομένου ότι στην εποχή του Αριστοτέλη δεν υπήρχαν επιχειρήσεις με τη μορφή που τις γνωρίζουμε σήμερα κι ο μεγάλος φιλόσοφος, ούτως ή άλλως, δεν είχε τις κερδοσκοπικές δραστηριότητες σε μεγάλη υπόληψη, τι μπορεί άραγε ένας επιχειρηματίας ηγέτης να διδαχθεί από τον Αριστοτέλη; Πολλά. Ο Σταγηρίτης φιλόσοφος έθεσε διεισδυτικά ερωτήματα που εξακολουθούν να είναι στην καρδιά κάθε οργανωμένης συλλογικής δραστηριότητας [. . .]. Το βιβλίο αυτό υποστηρίζει ότι η μεγάλη συνεισφορά του Αριστοτέλη έγκειται στην ανάδειξη της φρόνησης και της αρετής ως ιδιότητες άκρως απαραίτητες για τους πρακτικούς ανθρώπους - και ιδιαίτερα τους ηγέτες των επιχειρήσεων και των οργανισμών. Περαιτέρω διερευνώνται στο βιβλίο οι προϋποθέσεις της σύνθετης σκέψης: πώς δηλαδή οι ηγέτες και τα στελέχη επιχειρήσεων θα αναπτύξουν τη σύνθετη σκέψη προκειμένου να αντιμετωπίσουν την πολυπλοκότητα και την αβεβαιότητα του περιβάλλοντος. Η ενάρετη δραστηριότητα, που τόσο εκτιμούσε ο Αριστοτέλης, συνυφαίνεται με τη φρόνηση και αυτή με την ικανότητα της σύνθετης σκέψης. Αντλώντας από την αριστοτελική φιλοσοφία, τις θεωρίες του χάους και της πολυπλοκότητας και τη θεωρία των παιγνίων, τα δοκίμια του βιβλίου αυτού στοχεύουν να ανατάμουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα στελέχη επιχειρήσεων στην οικονομία της γνώσης και να διερευνήσουν τρόπους αποτελεσματικής διαχείρισής τους. Δύο είναι οι κεντρικές ιδέες που διαπερνούν τα δοκίμια του βιβλίου: πρώτον ότι πίσω από κάθε σπουδαίο ηγέτη υπάρχει μια εξίσου σπουδαία κοινότητα - το ατομικό και το συλλογικό αλληλοπροσδιορίζονται και δεύτερον ότι η αυτογνωσία και η πολυφωνία είναι ουσιώδη γνωρίσματα της σύνθετης σκέψης και δράσης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]