Ο μαγικός κόσμος του Αλέξη Ακριθάκη δείχνει εκ πρώτης όψεως να μην ενθαρρύνει τις εμβριθείς αναλύσεις. Διαυγής και αυθεντικός, όπως μας αποκαλύπτεται μέσα από την αυτάρκεια και την αισθαντικότητα των εικόνων του, μοιάζει να μην κρύβει ασάφειες και μυστικά, να μην χρειάζεται τις ετικέτες που με τόση ευκολία κατά καιρούς έχουμε δώσει. Μαγικός υπερρεαλισμός, παιδική αφηγηματικότητα, λαϊκός διακοσμητισμός, απόηχοι της ποπ, γραφίτες και κολάζ, ζωγραφική και κατασκευές, εξπρεσιονισμός και συμβολισμός διαπλέκονται και διαπερνούν σε διάφορες φάσεις το έργο του, χωρίς ωστόσο να νοθεύουν την ιδιαιτερότητα και το χαρακτήρα του. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
