...Κάποια χρόνια πίσω... Προάστειο αριστοκρατικό, καρτιέ `σικ`!
Ο Στέφανος, γέννημα-θρέμμα μεσοαστικής οικογένειας, γεννιέται ελαττωματικός! Έχει δυνατή όραση, καθαρό μυαλό και λεύτερη σκέψη! Προκαλεί... Η τιμωρία γνωστή... Απομόνωση!
Δυνατός και αγνός σαν τσίπουρο σπιτίσιο, ο έρωτάς του για τη Χαρούλα διακόπτεται βίαια. Οι γονείς της την πείθουν να παντρευτεί έναν σαραντάρη λεφτά! Ό,τι καλύτερο· βοά ο `καλός` κόσμος!
Αγνός και ευαίσθητος ο Στέφανος, αναζητώντας μια λύση, καταλήγει στο γραφείο του ψυχολόγου.
`...Κάποια στιγμή έχω την αίσθηση ότι τα τρόλεϊ κινούνται με την όπισθεν...`, διηγείται...
Τσακισμένος και απελπισμένος, γράφει ένα μυθιστόρημα όπου ο ήρωάς του, δραπέτης της αριστοκρατίας, κατρακυλάει πολύ χαμηλά στην απελπισμένη του προσπάθεια να βρει τον πραγματικό εαυτό του, ν’ αλλάξει ζωή... Ο Στέφανος περιγράφει την τιμωρία του. Την απομόνωσή του. Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί με σχετική επιτυχία και ταρακουνάει συθέμελα την ελίτ του προαστείου.
Αυτή η ξαφνική επιτυχία και ένα τυχαίο γεγονός λυτρώνει το Στέφανο απ’ τα μετεφηβικά του κόμπλεξ. Τώρα αποφασίζει αυτός. Θα ενταχθεί με όρους δικούς του; Θα χαράξει ένα δικό του δρόμο;...
Αλήθεια... Εσείς τι θα κάνατε;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]