Η Ακακία Κορδόση, συγγραφέας βραβευμένη με το Μέγα Βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας (1991) και επίτιμη διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα των γραμμάτων που με το έργο της και την προσφορά της στην πνευματική ζωή του τόπου τιμά τη γενέτειρά της, την Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου, και την Ελλάδα γενικότερα.
Το πλούσιο συγγραφικό της έργο, καθαρά λογοτεχνικό (κυρίως διηγήματα αλλά και δοκίμια, χρονογραφήματα, μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα) καθώς και οι ομιλίες της, οι διαλέξεις και οι μελέτες που κατά καιρούς δημοσιεύει, όλα αυτά απηχούν πηγαίο ταλέντο, μοναδική πνευματική καλλιέργεια που έχει αποκτήσει από την συνεχή επαφή της με την ελληνική και ξένη λογοτεχνία, ακάματη εργατικότητα, επιμονή στην επιδίωξη των στόχων της, κυρίως όμως ευαισθησία και βαθιά ανθρωπιά.
Το λογοτεχνικό έργο της Ακακίας Κορδόση αντικατοπτρίζει κατά κύριο λόγο την ελληνική πραγματικότητα, με τους ανθρώπους της, άντρες και κυρίως γυναίκες, και την καθημερινότητά τους, με τα μικρά και μεγάλα προβλήματά τους, τις λύπες και τις χαρές τους, τις προσδοκίες και τις απογοητεύσεις τους. Σημαντικό, εν τούτοις, είναι ότι οι ιστορίες της, παρά τον "τοπικό" τους χαρακτήρα έχουν υπέρ-τοπική και υπέρ-χρονική εμβέλεια, γεγονός που καθιστά τη συγγραφέα τους διαχρονική. Γραμμένες με μια γραφή λιτή και απέριττη έχουν τη δύναμη να καθηλώνουν και να συνεπαίρνουν τον αναγνώστη. [...]

(από τον πρόλογο, Δήμητρα Θεοφανοπούλου - Κοντού)