Ένα βιβλίο πάνω στην αισθητική αγωγή, στην αισθητική παιδεία, σ` ένα χώρο δηλαδή αρκετά παραμελημένο και όπου τα τελευταία μόνο χρόνια κάτι αρχίζει να διαφαίνεται, δεν σημαίνει νομίζω τίποτε άλλο παρά απλά να κάνει κανείς ένα ξεκίνημα, μια αρχή, να ευαισθητοποιήσει το αναγνωστικό κοινό, -μαθητές, γονείς, δασκάλους-, και να καταδείξει το πόσο ο καθένας θα μπορούσε να αποκτήσει αισθητικό κριτήριο, αισθητική ευαισθησία και πάνω απ` όλα να κάνει αισθητική δημιουργία την καθημερινή του δραστηριότητα. Θίγοντας ορισμένα μόνο θέματα από τον τεράστιο αυτό χώρο που λέγεται αισθητική αγωγή, πιστεύοντας στην αναγκαιότητα της και στην ουσιαστική της συμμετοχή και παρέμβαση σε κάθε στιγμή της ζωής του ατόμου, από την παιδική - νηπιακή ηλικία ως την ενηλικίωσή του, και ακόμα παραπέρα, τολμούμε να διακηρύξουμε ότι καλύπτει και καλύπτεται από τη συνολική θεώρηση της παιδείας κάθε ατόμου. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]