[...] Πετάξαμε πάνω από τις ακτές της Μεσογείου, ανάμεσα στη Μάρσα Ματρούχ και τη Διώρυγα του Σουέζ, όπου οι αμμόλοφοι της εκτυφλωτικής λευκής άμμου συναντούν τα μπλε κύματα.
Χάιδεψα την Αλεξάνδρεια -μια πόλη που κόβει την ανάσα- όπου, καθώς την κοιτάζει κανείς από τον ουρανό, μπορεί ακόμα να φανταστεί την παρουσία των μυθικών φάρων της.
Στο Δέλτα του Νείλου είδα ψαράδες με τις βάρκες τους και αμέτρητες καλλιεργημένες εκτάσεις με σμαραγδένια χρώματα.
Ο Νείλος... το όνομά του και μόνο μας κάνει να ριγούμε από κατάπληξη, περιέργεια και θαυμασμό. Κυλάει ζωηρά, ο ζωοδότης, το σύμβολο της Αιγύπτου και του σπουδαίου πολιτισμού της.
[...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)
