Βασικό μέλημα και φροντίδα της αθλητικής παιδαγωγικής είναι να συνεγείρει όλες τις ενυπάρχουσες κινητικές και δημιουργικές δυνάμεις του ανθρώπινου δυναμισμού, να τις εκπαιδεύσει με την επιβαλλόμενη σοβαρότητα και να τις κατευθύνει ανάλογα για ικανοποίηση και ωφελιμότητα των διαφόρων αναγκών των αθλουμένων. Και είναι πολλές αυτές οι ανάγκες ανάλογα με την ηλικία, τη σωματική διάπλαση, τους στόχους στους οποίους αποβλέπει και τους σκοπούς που επιδιώκει ο κάθε αθλούμενος. Έτσι θα μυήσει τους νέους στο να μιμηθούν από μικρή ηλικία την κινησιακή συμπεριφορά των μεγαλυτέρων και θα νιώθουν το «εγώ» τους σε διαρκή συνέχεια με τους «άλλους». Θα ανιχνεύσει μέσα από το σύνολο των αθλουμένων τα ταλέντα και θα προσπαθήσει να αναδείξει όσα όντως έχουν προοπτική. Θα δώσει ζωντάνια και περιεχόμενο σ` αυτούς που άλλοτε ήταν στο περιθώριο και θα τους αποκαταστήσει κοινωνικά σαν ίσους μεταξύ ίσων. Πολλούς ενήλικες θα καταστήσει ικανούς να υπερνικήσουν πολλά από τα «κουσούρια», τις δυσκαμψίες και τα σύνδρομά τους, θα τους δώσει άλλη ενεργητικότητα, άλλη διάσταση, και θα κάνουν ηπιότερη την παραπέρα ζωή τους. Τέλος, θα θεωρηθεί μέγιστη επιτυχία της αθλητικής παιδαγωγικής αν ωθήσει και εθίσει όλον τον πληθυσμό σε κίνηση. Γιατί κίνηση σημαίνει υγεία, σημαίνει μορφοποίηση ατελειών, σημαίνει έκφραση δεξιοτήτων, σημαίνει άγγιγμα τελειότητας, σημαίνει πως εκθέτεις κάτι, πως κινείσαι προς κάποια κατεύθυνση, πως απομακρύνεσαι από κάτι το συνηθισμένο. Κίνηση είναι, εν κατακλείδι, ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο «εγώ» και τον «κόσμο», είναι το μέσο, είναι η γέφυρα που μας ενώνει με τον κόσμο, είναι ο ίδιος ο κόσμος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]