Η θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, - η κυρίαρχη σήμερα εξήγηση της επιστήμης για τη δημιουργία του σύμπαντος - υποστηρίζει ότι ο χώρος και ο χρόνος ξεπήδησαν από την ανυπαρξία πριν από 14 δισεκατομμύρια χρόνια μέσω μιας θερμής και διαστελλόμενης πύρινης σφαίρας άπειρης σχεδόν πυκνότητας. Στο Αέναο Σύμπαν, ο Πολ Στάινχαρντ και ο Νιλ Τούροκ, δύο από τους επιφανέστερους θεωρητικούς φυσικούς του κόσμου, προτείνουν μια διαφορετική, επαναστατική κοσμολογία: αυτό που θεωρούσαμε ως σήμερα «στιγμή της δημιουργίας» ήταν απλώς ένα επεισόδιο ενός άπειρου κύκλου τιτάνιων συγκρούσεων ανάμεσα στο δικό μας σύμπαν και σ` έναν παράλληλο κόσμο. Η Μεγάλη Έκρηξη δεν ήταν η αρχή του χρόνου, αλλά μια γέφυρα από ένα παρελθόν γεμάτο ατελείωτα επαναλαμβανόμενους κύκλους εξέλιξης, κάθε ένας από τους οποίους συνοδευόταν από τη δημιουργία νέας ύλης και το σχηματισμό νέων γαλαξιών, αστέρων και πλανητών. Οι συγγραφείς αφηγούνται με ποιον τρόπο κατέληξαν στη θεωρία τους - στην οποία έδωσαν το ελληνικό όνομα «Εκπυρωτικό Σύμπαν» - συνδυάζοντας τις νέες ανακαλύψεις της Αστροφυσικής, της Θεωρίας των Υπερχορδών και της Αστρονομίας. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]