Στο δεύτερο αυτό φωτογραφικό του λεύκωμα ο Μιχάλης Ηλιού δημιουργεί μια ακόμη τοιχογραφία του περιθωρίου, ανάλογη εκείνης του πρώτου του βιβλίου με τίτλο «Αγόρια με τατουάζ», φαινομενικά λιγότερο βίαιη αλλά στην ουσία περισσότερο δραματική στις συνδηλώσεις της. Εδώ πρόκειται πάλι για φωτογραφίες νεαρών, ως επί το πλείστον εφήβων, ανδρών, διαφορετικών εθνικοτήτων και θρησκειών, ένα πολυπολιτισμικό και πολυεθνικό ψηφιδωτό. Κοινό του στοιχείο είναι ο τόπος όπου όλα αυτά τα αγόρια συχνάζουν, όπως μας υποβάλλει και ο τίτλος του λευκώματος: η πλατεία Ομονοίας, στην καρδιά της Αθήνας. [...] Σώματα - εγγραφές τοπίων που εναλλάσσονται στον μη-τόπο ενός παραθύρου και του προσδίδουν νόημα. 51 σώματα, με πλήθος πάνω τους αόρατες εγγραφές, που το γεμίζουν με λέξεις.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]