`Ενενήντα τριών ετών. Το τέλος δεν είναι μακριά. Αλλά τι τύχη να μπορώ να υπενθυμίσω σε όλους μας αυτό που αποτέλεσε τη βάση της πολιτικής μου δράσης: το πρόγραμμα που εκπόνησε πριν από 67 χρόνια το Εθνικό Συμβούλιο της Αντίστασης!`, γράφει ο αντιστασιακός Στεφάν Εσσέλ. Τι τύχη και για μας τους εκδότες που έχουμε την ευκαιρία να τροφοδοτήσουμε τους αναγνώστες με την πείρα αυτού του ακούραστου αγωνιστή, που γλίτωσε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ και του Ντόρα-Μίττελμπαου, αυτού του συντελεστή της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1948, που υπήρξε πρέσβης της Γαλλίας και που ανακηρύχθηκε αξιωματούχος της Λεγεώνας της Τιμής! Για τον Στεφάν Εσσέλ, το `βασικό κίνητρο της Αντίστασης ήταν η αγανάκτηση`. Σίγουρα οι αιτίες που προκαλούν αγανάκτηση στον περίπλοκο σημερινό κόσμο φαίνονται λιγότερο σαφείς απ` ό,τι τον καιρό του ναζισμού. Αλλά, `όποιος ψάχνει βρίσκει`: η όλο και μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ πλουσίων και φτωχών, η περιβαλλοντική κρίση του πλανήτη, η κακομεταχείριση των λαθρομεταναστών αλλά και των νόμιμων μεταναστών και των τσιγγάνων... Η κούρσα του `όλο και περισσότερο`, ο ανταγωνισμός, η δικτατορία των χρηματαγορών, η επίθεση στα δικαιώματα που εξασφάλισε η Αντίσταση -συντάξεις, κοινωνική ασφάλιση... Όμως, για να είμαστε αποτελεσματικοί, πρέπει, όπως παλιά, να δικτυωθούμε και να δράσουμε συλλογικά. Ας ακούσουμε λοιπόν τον Στεφάν Εσσέλ, που μας καλεί σε μια `ειρηνική εξέγερση`.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]