(...) «Ο όρος `βαμπ` μπορεί να καθιερώθηκε στην Αμερική αλλά το είδος προϋπήρχε. Οι προραφαηλίτες ζωγράφοι του 19ου αιώνα, αλλά και ο Κλιμτ (Βιέννη, 1862-1912) και ο Όμπρεϊ Μπίρντσλεϊ (Λονδίνο, 1872-1898), παρουσιάζουν στα έργα τους μυστηριώδεις γυναίκες με μακριά μαλλιά και σκοτεινά μάτια, κυρίως ηρωίδες της μυθολογίας, τη Σαλώμη, την Ιουδήθ και άλλες λιγότερο ή περισσότερο εγκληματικές. Και ο Τσέχος σχεδιαστής και ζωγράφος Μισά (1860-1939), που έζησε και δούλεψε στο Παρίσι, στις αφίσες που έκανε για τη μεγαλύτερη ηθοποιό του γαλλικού θεάτρου, τη Σάρα Μπερνάρ, την παρουσιάζει με τη φυσιογνωμία και το `στήσιμο` που θα υιοθετήσουν αργότερα οι ιταλίδες `ντίβες` και οι βαμπ του αμερικανικού κινηματογράφου». (...)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
