Ήμεροι κι ανοχύρωτοι
Δεν περιμένουν πια εισβολείς
Επιδρομές και πολιορκίες δεν υπάρχουν
Δεν συνηθίζονται οι αιφνιδιασμοί
Η κεφαλή των μακριών τους τραπεζιών
Κοιτά σαν φωτισμένη πλώρη
Ίσια στο δρόμο
Κι εκείνοι από τις δυο πλευρές
Με ελαφριά ενδύματα και υψωμένα κύπελλα
Κοιτούν ο ένας τον άλλον
Απορροφημένοι
Και υπολογίζουν στην αβροφροσύνη των περαστικών
Ανάμεσά τους ζήσε
Χωρίς να φθάνεις
Και χωρίς να αναχωρείς
