H "Proserpine" σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας εποχής: εκείνης της "απόλυτης" μουσικής. Γιατί στα ώριμα έργα του, ο Lully θα αναπτύξει περισσότερο από κάθε άλλη φορά το αμιγώς μουσικό μέρος των οπερών του, προικίζοντας τον μουσικό λόγο με μεγαλύτερη έκταση, ζωντάνια κι ευελιξία. Η "Proserpine" αποτελεί ένα μεταβατικό στάδιο, ένα στάδιο πειραματισμού, από το οποίο θα επωφεληθούν στο έπακρο οι όπερες "Persee" (1682), "Amadis" (1684), "Roland" (1685) και, κυρίως, η όπερα "Armide" (1686). Επιπλέον, διαφέρει από τα υπόλοιπα λυρικά έργα του Lully, καθώς πρόκειται για τη μόνη όπερα όπου ο ηρωισμός δίνει τη θέση του στην ερωτική ελεγεία.

Ο συνοδευτικός τόμος του μουσικού έργου, περιέχει τα κείμενα:
- Fernando Fraga και Blas Matamoro: "Η ιστορία της όπερας: ο Richard Strauss και οι συνθέτες της εποχής του" (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
- Benoit Dratwicki: "Μελέτη και σύνοψη: Περσεφόνη: η γυναίκα που έγινε μύθος, ο μύθος που έγινε όπερα" (μτφρ. Φ. Βλαχοπούλου)
- Το λιμπρέτο του Philippe Quinault στο γαλλικό πρωτότυπο και σε μετάφραση του Γιάννη Σιδέρη.