Η ιερή οικογένεια. Η οικογένεια ως εκτροφείο θηρίων που βγάζουν νύχια επί τη βάσει της αρχής «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Η οικογένεια ως κύτταρο της κοινωνίας: άρρωστο κύτταρο.
Ο πατέρας· ο παντοδύναμος, μα τόσο μόνος Διαμαντής.
Η μάνα· άχρωμη, άγευστη και άοσμη, η τυπική παλαιάς κοπής μάνα χωριού, με το μαύρο μαντίλι για κάποιο αιώνιο πένθος.
Η απαχθείσα Πελαγία-Μαρία, το κορίτσι του Μόρισον, η θεία εκ του θεϊκή που γίνεται θεία κατά το θειά.
Η μυωπική Λένα· γεννήθηκε για να αντικαταστήσει· ζει για να αποκαταστήσει τον κόσμο μέσα της.
Ο πρωτότοκος· το αγόρι της εκδίκησης κόντρα στον Διαμαντή, γηγενή και αγρότη· ο ποντοπόρος· ο πνιγμένος σε σαράντα και μία θάλασσες του θολού μυαλού του.
Ο μεσαίος· παιδί-σάντουιτς με βίο αδιάφορο.
Ο Βενιαμίν· ο εκλεκτός και αδικοχαμένος· εξ ου και λατρεμένος για πάντα.
Το γαϊτανάκι γυρίζει γύρω τους. Μαζί με τον Μόρισον, την Τριστέτσα και τους ανύποπτους επιβάτες του μετρό που μετρούν αυτοκόλλητα σπιτάκια στη στάση `Εθνική Άμυνα`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]