Προσφάτως ο Γκοντάρ αρνήθηκε να παραστεί στο φεστιβάλ των Κανών, εκστομίζοντας ένα μανιφέστο υπέρ της Ελλάδος και των ασθενέστερων οικονομικά.
Για άλλη μια φορά εξέπληξε - ορισμένους θετικά, άλλους αρνητικά. Ποιος είναι λοιπόν ο κυκλοθυμικός, ευφυής, `πατριάρχης` της Nouvelle Vague; Κάποιος που -με λογοτεχνικούς όρους- διάβηκε και υπερέβη τη διακειμενικότητα; Κάποιος που εισήγαγε τη μετα-μυθοπλασία; Προσεγγίζουμε ορισμένες θέσεις του μέσα από μια ταινία του που -δυστυχώς- δεν έγινε αντικείμενο προσοχής όσο θα έπρεπε...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
