Ολυμπιακά έργα που γίνονται με προχειρότητα από διεφθαρμένους εργολάβους και αλλοδαπούς εργάτες, διεφθαρμένοι πολιτικοί που παίρνουν μίζες από παντού, ακόμα πιο διεφθαρμένοι δημοσιογράφοι που τα παίρνουν χοντρά απ` αυτούς, ντίβες της ελληνικής ποπ που μαγνητίζουν τα αμόρφωτα πλήθη σε αποπνικτικά ξενυχτάδικα, αλλοδαποί μαφιόζοι που ελέγχουν τα παράνομα κυκλώματα της νύχτας, υπάλληλοι του ΣΔΟΕ που τ` αρπάζουν κι ένας παρανοϊκός σήριαλ κίλερ που δρα ανενόχλητος κατακρεουργώντας πτώματα επωνύμων πρωταγωνιστούν σε μια αστυνομική κωμωδία με γρήγορους διαλόγους, δυνατές σκηνές, νουάρ πλοκή και ταραντινικό χιούμορ που σατιρίζει ανελέητα τη νεοελληνική πραγματικότητα κι εξερευνά την απόλυτη νεοελληνική ψύχωση: Μοναδική μου ηθική: να πιάσω την καλή με τον λιγότερο επίπονο τρόπο, απορρίπτοντας απαρχαιωμένους κώδικες κι εκμεταλλευόμενος τον κάθε φουκαρά. Ήρθε η ώρα για τη μεγαλύτερη μπάζα της ζωής μου, φιλαράκι. Τέτοιες ευκαιρίες έρχονται μια φορά. Το Κόλπο. Δε συμβαίνει στη ζωή του καθενός. Δημοσιότητα, κανάλια, δημόσια έργα, μαφιόζοι, εξουσία, χρήμα με τη σέσουλα, γκόμενες...
Τώρα θα ικανοποιήσω κάθε φιλοδοξία. Θέλω να γίνω το σύμβολο του εκσυγχρονισμού, το (ελληνο)Αμερικάνικο όνειρο προσωποποιημένο, ο αρχετυπικός υπερκαταναλωτής, ο επιτελικός χρήστης της ύλης, το ζωντανό κοινωνικό σύμβολο της νέας εποχής: πλούσιος, επώνυμος, χωμένος βαθιά στα κόλπα... Το στολίδι του ΑΕΠ, το όνειρο κάθε ευρωλιγούρη, μάγκα, με πιάνεις; Ζητάω πολλά;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]