Οι υπολειμματικές και οι αναδυόμενες μνήμες αποτελούν τα συστατικά στοιχεία της παρούσας έκθεσης. Το "Genius Seculi" ("Zeitgeist"="Το πνεύμα της εποχής") καταπιάνεται με δύσκολες ιστορίες. Κοινός τους παρονομαστής η διαχείριση της επώδυνης μνήμης, η αναγνώριση του εαυτού μας σε ένα κομμάτι του παρελθόντος, ατομικού και συλλογικού που είτε θέλουμε να το απωθήσουμε. είτε επιμένουμε `μαζοχιστικά` να το διατηρούμε ζωντανό.
Τα έργα του Ντεϊμάντας Ναρκάβιτσους πραγματεύονται την πρώτη περίπτωση: Πως συμβιώνει κανείς με τα "φαντάσματα του παρελθόντος" στη μετα-σοβιετική σύγχρονη Λιθουανία; Γιατί άραγε φοβόμαστε και εκδιώκουμε τα γλυπτά μνημεία της κομμουνιστικής εποχής; Μπορεί κανείς να ξεριζώσει ένα κομμάτι του παρελθόντος του, εξοστρακίζοντας απλώς τα απωθητικά του εμβλήματα; Και τι γίνεται μ` εκείνες τις τρυφερές αναμνήσεις της παιδικής μας ηλικίας, τους πρώτους μας έρωτες, τις φιλίες και τις ευτυχισμένες στιγμές που τυχαίνει να συμπίπτουν χρονικά με την "εποχή του τρόμου";
Η Δέσποινα Μεϊμάρογλου αντιστρέφει τους ρόλους. Διατηρώντας σε εγρήγορση το βλέμμα του κριτικού παρατηρητή θέτει τον εαυτό της στη θέση του άλλου, προσεγγίζει πρόσφατα δραματικά γεγονότα που δεν αφορούν εμφανώς την προσωπική της ιστορία και συγκροτεί το δικότ ης εικαστικό αφήγημα μέσα από τα βιώματα και τις μαρτυρίες των άλλων. Τα έργα της συνδιαλέγονται με τη σύγχρονη ιστορία της Καμπότζης και της Βόρειας Ιρλανδίας. Πως μπορεί να αντιπαρέλθει κανείς το γεγονός της εξόντωσης εκατομμυρίων πολιτών από το καθεστώς των Ερυθρών Χμερ, ένα καθεστώς που συνέθλιψε όχι μόνο τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά και τον ίδιο τον κοινωνικό ιστό, διαρρηγνύοντας τον πυρήνα της οικογένειας; Γιατί αυτή η εμμονή των κατοίκων του Ντέρυ, στο Βόρειο Ιρλανδία να διατηρούν ζωντανές ακόμη και σήμερα, 37 χρόνια μετά την τραγική κατάληξη της διαδήλωσης που έμεινε γνωστή ως "Ματωμένη Κυριακή", τις εικόνες των δραματικών γεγονότων αποτυπώνοντας σε τεράστιες τοιχογραφίες τους πρωταγωνιστές - μάρτυρες των συγκρούσεων με τις βρετανικές δυνάμεις καταστολής; Πως γίνεται να πίνεις την μπύρα σου στην pub της γειτονιάς παρέα με τις φωτογραφίες των θυμάτων από τα πυρά των Βρετανών στρατιωτών, και να αντικρίζεις καθημερινά στον τοίχο του απέναντι σπιτιού ζωγραφισμένο το πρόσωπο της νεκρής δεκατετράχρονης κόρης σου; Γιατί αρνούμαστε πεισματικά να ξεχάσουμε ό,τι μας πονάει; [...]
Συραγώ Τσιάρα
Διευθύντρια Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης
Η έκθεση αποτελείται από τα μέρη:
- Δέσποινα Μεϊμάρογλου, "Annette McGavigan, A Personal Story Becomes History" (βίντεο διάρκειας 7`40``, 2008)
- Δέσποινα Μεϊμάρογλου, "Discovering the Other -Tuol Seng" (εγκατάσταση με φωτογραφίες, 2008)
- Deimantas Narkevicius, "Energy Lithuania" (Super 8 Film σε Betacam SP, 17`, 2000)
- Deimantas Narkevicius, "Once in the XX Century" (DVD, 8`, 2004)
- Deimantas Narkevicius, "Disapperence of a Tribe" (DVD, 10`, 2005)
