Ψήγματα από πλαστικά παιχνίδια και άλλα υπολείμματα της καταναλωτικής μας μανίας περισυλλέχθηκαν σε μια τηνιακή παραλία από έναν γραφίστα και αποτυπώθηκαν στο φακό πάνω σε άσπρο φόντο από έναν φωτογράφο. Αυτά τα πεταμένα, ασήμαντα αντικείμενα γνώρισαν την απρόσμενη φροντίδα και τις βασιλικές τιμές που τους προσέφεραν αυτοί οι δυο οπτικοί ανθρωπολόγοι, και το όμορφο αυτό βιβλίο-κόσμημα που κρατάτε στα χέρια σας είναι το αποτέλεσμα. Οι δυο δημιουργοί πήραν αυτούς τους μικρούς θησαυρούς από την ακρογιαλιά και τους μετέτρεψαν σε αισθητικά αντικείμενα. Αν και τυχαίο δείγμα καθημερινής σαβούρας, μεταμορφώθηκαν σε μικρές διασημότητες και ανελίχθηκαν στον κόσμο της τέχνης, και από τις σελίδες αυτές, τώρα, με προκαλούν να αναλογιστώ με μια πιο κριτική ματιά την παρουσία τους σ` ένα κυκλαδονήσι: Άραγε τα ξέβρασε η θάλασσα; Ποιος ναυτικός στάθηκε στο κατάστρωμα ενός πλοίου και τα πέταξε στο κύμα; Μήπως ξεγλίστρησαν από το απρόσεκτο χέρι ενός παιδιού σε μια πλαζ, ή μήπως κάποιος ανεγκέφαλος τα ξεφορτώθηκε πάνω στην αμμουδιά; (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]