Το 1905 έγινε στο Λονδίνο η μεταθανάτια έκδοση ενός έργου του Όσκαρ Ουάλιντ, στο οποίο δόθηκε ο τίτλος "De profundis". Στον πρόλογο της πρώτης έκδοσης ο Ρόμπερτ Ρας, αγαπημένος φίλος του συγγραφέα, έγραφε: "Το βιβλίο δεν απαιτεί ιδιαίτερα μεγάλη εισαγωγή και σχεδόν καμία εξήγηση. Το μόνο που έχω να σημειώσω είναι ότι ο φίλος μου το έγραψε τους τελευταίους μήνες της φυλάκισής του, ότι ήταν το μόνο έργο που έγραψε στο διάστημα που ήταν στη φυλακή και ότι ήταν το τελευταίο έργο σε πρόζα που έγραψε".
Η έκδοση του "De profundis" το 1905 αποτελούσε συρραφή αποσπασμάτων ενός πολύ μεγαλύτερου έργου, υπό μορφή επιστολής προς τον Λόρδο Άλφρεντ Ντάγκλας. Επρόκειτο για ογδόντα πυκνογραμμένες σελίδες, σε είκοσι φύλλα μεγάλου σχήματος διπλωμένα στα δύο (φόλιο), φύλλα από το μπλε χαρτί της φυλακής, σφραγισμένα στην κορυφή με το έμβλημα του βασιλικού θυρεού. Ο Ουάλιντ επιτρεπόταν να λαμβάνει μόνο ένα φύλλο τη φορά· όταν το έγραφε, του το έπαιρναν και του έφερναν άλλο. Όπως θα δούμε, δεν επεξεργάστηκε ποτέ το τελικό γραπτό του, άρα είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το έργο κυλάει τόσο άνετα· το πρωτότυπο χειρόγραφο δεν περιλαμβάνει παρά ελάχιστες αναθεωρήσεις.
[...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)