«Παρωδία, σάτιρα; Ας αφήσουμε τον αναγνώστη να διαλέξει σε ποια κατηγορία ανήκουν τα συγκεκριμένα εδώ κείμενα που αποκαλύπτουν ένα συχνά παραγνωρισμένο πρόσωπο του Περέκ, αυτό του επιστήμονα. Τόσο από προσωπική επιλογή όσο κι από υποχρέωση, ο Ζωρζ Περέκ ασχολήθηκε με διάφορες επιστήμες και αυτό έκανε πάντα σαν γνώστης και όχι σαν ερασιτέχνης. Αλλά και σαν παρωδιογράφος, ο Περέκ διατηρεί τα χαρακτηριστικά του σοβαρού Περέκ. Πιστός μάλιστα στην προτίμησή του για την εξονυχιστική έρευνα, διερευνά σταδιακά όλες τις δυνατότητες. Γίνεται νευροφυσιολόγος για ν` αναφερθεί σ` ένα πείραμα που αφορά το πέταγμα της ντομάτας στις λυρικές τραγουδίστριες, εντομολόγος για τη μελέτη της διασταύρωσης των πεταλούδων του νησιού Ιπουτούπι, αγιογράφος για να υμνήσει τη φιλία δύο μεγάλων ανδρών, ιστορικός για να παρουσιάσει τον καθεδρικό ναό της Σαρτρ. Τέλος, τον παρακολουθούμε, παρέα με τον φίλο του, τον Χάρυ Μάθιους, να πραγματοποιεί σαν εξαιρετικός φιλόλογος την αυστηρή εξήγηση ενός αγνώστου και πολύτιμου γραπτού του Ραϋμόν Ρουσσέλ. Με την πένα του Ζωρζ Περέκ, από το ένα κείμενο στο άλλο, το παιχνίδι παίρνει ποικίλες μορφές και γράφεται σε διάφορες κλίμακες. Αλλά ο αναγνώστης δεν αργεί να καταλάβει σε τι οφείλεται η ομοιογένεια του συνόλου: πίσω από τη συσσώρευση των εμφανών σφραγίδων του επιστημονικού πνεύματος (χάρτες, σχεδιαγράμματα, πίνακες, αναφορές, βιβλιογραφία, εκτεταμένη χρήση των γλωσσών όπως της αγγλικής και της λατινικής) κρύβεται ο ατελείωτος κατοπτρισμός των λογοπαιγνίων.»

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]