Το τουφέκι, το ΑΚ, έκανε χειρότερα τα πράγματα. Δίχως αυτό, θα μπορούσαν να περάσουν σαν δύο ακόμα κουτσούβελα που ταξίδεψαν σαν λαθρεπιβάτες, για να φτάσουν στην παραγκούπολη, με την παράτολμη ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, και θα γλίτωναν μόνο με μερικές κλοτσιές και σφαλιάρες. Με το τουφέκι, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Επιπλέον, υπό το καθεστώς Μαλάνι, είχε δοθεί αμνηστία, όταν όλα τα όπλα υποτίθεται πως παραδόθηκαν. Αυτή τη στιγμή ήταν εγκληματική πράξη να κρατάς όπλο.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
