Στα κύματα! Ένα μικρό σκαρί
Το νερό, μαθαίνετε απ' τη δίψα
Ασφαλισμένοι στ' αλαβάστρινά τους δώματα
Θα ξημερώσεις ένα 'πρωί';
Ένα ρολόι σταμάτησε
Πήρε στα χεριά ένα πετράδι
Άγριες νύχτες - άγριες νύχτες
Έχει ένα πλάγιασμα το φως
Ένιωσα μια κηδεία, στο μυαλό μου
Δεν ήταν θάνατος, αφού ήμουν όρθια
Ύστερ' από μεγάλο πόνο, ένα τυπικό αίσθημα έρχεται
Διαλέγει τη δική της συντρόφια η ψυχή
Δικός μου - με το δικαίωμα της λευκής επιλογής
Της έδειξα ύψη που ποτέ δεν είχε δει
Πετάει τα γλυκά της λόγια σαν λεπίδες
Σπίτι μου το ενδεχόμενο
Ο κόσμος - μοιάζει σκονισμένος
Αυτό είναι το γράμμα μου στον κόσμο
Και βέβαια - προσευχήθηκα
Απόλαυση ζητάει - πρώτα - η καρδιά
Γλυκά βουνά - ψέμα να μη μου πείτε
Όπλο γεμάτο - στάθηκε η ζωή μου
Τέσσερα δέντρα - σ' έρημο χωράφι
Απλόχωρο να φτιάξει το κρεβάτι
Σφάξε τον κορυδαλλό - τη μουσική θα τύχεις
Ανεπαίσθητα σα λίπη
Αν εμποδίσω να ραγίσει μια καρδιά
Μέλισσα! Περιμένω να φανείς
Που έχασα τα πάντα
Δεν είναι η πτώση πράξη μιας στιγμής
Ω! Τράβηξε τους σύρτες, θάνατε
Τόσο απαλό καθώς το μακελειό των ήλιων
Μετά από χρόνια εκατό
Ψυχρό και τρυφερό το πρόσωπο της, φεύγει
Κι όμως, ο χρόνος συνεχίζεται
Δε σπάζει με την πετρά η καρδιά
Έμοιαζε οι δρόμοι σα να τρέχαν
Τον είδα μέσα της τον άνεμο
Έφηβε της Αθήνας μείνε πιστός
Ήσυχη τώρα, τώρα αδειανή
Λοιπόν δώσε με πίσω θάνατο
Πάρτε ο, τι έχω στη ζωή, αφήστε μου την έκσταση
Σήμερα ή αυτό το μεσημέρι
Γλυκές ώρες που σβήσαν εδωμέσα
Σχόλια στα ποιήματα
ΤΑ 3 ΓΡΑΜΜΑΤΑ
[Πρώτο γράμμα, Άνοιξη 1858]
[Δεύτερο γράμμα, Αρχές του 1861]
[Τρίτο γράμμα, Καλοκαίρι 1861]
ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Τ. Γ. ΧΙΓΚΙΝΣΟΝ - ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ
ΕΡΡΙΚΟΣ ΣΟΦΡΑΣ 'Η ΑΒΥΣΣΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΙΟΓΡΑΦΟ'
'Λοιπόν δώσε με πίσω στο Θάνατο'
'Απόλυτοι μονάρχες, καθένας στο δικό του βασίλειο'. - Οι Ντίκινσον από το Άμερστ της Νέας 'Αγγλίας
'Κοιτάξτε τα κρίνα' - είναι ή μόνη 'Εντολή πού υπάκουσα' - Το θρησκευτικό πλαίσιο της Νέας Αγγλίας και η θεολογική ταλάντευση της Ντίκινσον
'Μακάρι να 'μασταν πάντα παιδιά, δεν ξέρω πώς να μεγαλώσω' - Η πρώτη νιότη
'Άκουσα πάλι τη φωνή σου - κι ήτανε σαν πνοή από το Γιβραλτάρ' - Σούζαν Ντίκινσον (1830-1913)
'Ο Ποιμένας μου [...] τόσο αβρός [...] τόσο ανεξιχνίαστος'.
'Ήταν ένα Σκούρο Πετράδι, φερμένο από ανήσυχα Νερά'. - Τσάρλς Γουόντσγουερθ (1814-1882)
'Σας γράφω συχνά, και ντρέπομαι πολύ γι' αυτό' - 'Συγχωρήστε τα Σπάραχνα πού γυρεύουν Αέρα'. - Σάμιουελ Μπόουλς (1826-1878)
'Βρίσκετε το βάδισμά μου 'σπασμωδικό' - Κινδυνεύω - Κύριε [...] Θα γίνετε ο Δάσκαλος μου;' - Τ. Γ. Χίγκινσον (1823-1911)
'Αυτό είναι το γράμμα μου στον Κόσμο' - Η ποιητική δωρεά
Η Βίβλος, ο Σαίξπηρ, τα διαβάσματα
'Φοβήθηκα και κρύφτηκα'
'Είσαι μεγάλη ποιήτρια' - Έλεν Χάντ Τζάκσον (1830-1885)
'Ο Γολγοθάς και ο Μάιος'- Ότις Φίλλιπς Λόρντ (1812-1884)
'Called back' (Γ 1046)
''Μόνο μ' εσένα θα ταξιδέψω'' - Μέιμπελ Λούμις Τόντ (1865-1932). Η πρώτη εκδότρια
Το ποιητικό αρχείο, τα προβλήματα έκδοσης
'Αν ή φήμη μου ανήκε, δε θα μπορούσα να της ξεφύγω'