Οι Ολυμπιακοί Αγώνες γίνονται αιτία για μια αμείλικτη σάτιρα της σημερινής νεοελληνικής κοινωνίας. Προτείνεται το βιβλίο να μη διαβαστεί: Από όσους δεν έχουν ιδέα από Αριστοφάνη, Κουτούζη, Λασκαράτο, Ροΐδη, Σουρή, Εμπειρίκο και γενικώς από την ελληνική σατιρική παράδοση· Από εκείνους που δεν έχουν λάβει πριν μέτρα κατά της λιποθυμίας από τα γέλια, από ανήλικους ή καρδιοπαθείς· Από διευθυντές πολυεθνικών, εργολάβους δημοσίων έργων, εθνικόφρονες, θρησκόληπτους και διαπλεκόμενους. Η Ψ` Ολυμπιάδα αποτελεί μια τριλογία όπου στα τρία επίπεδά της (γλωσσικό, ερωτικό και σατιρικό) και στα τρία κεφάλαιά της (Ερωτικά αγωνίσματα, Αγωνίσματα εκπροσώπων του κλήρου, Πολιτιστικά αθλήματα) απαντώνται ερωτήματα του τύπου: Τι σημαίνει διαφορά στήθους; Πώς μπορεί να γίνει ερωτικό το αντιντόπινγκ κοντρόλ; Γιατί να μην εισαχθούν ως ολυμπιακά αθλήματα και τα ακόλουθα; Αγώνες σούμο δεσποτάδων, Πρωτάθλημα χρηματολατρίας ιερωμένων εν γένει, Μαραθώνιος δρόμος με επιταφίους, Καταδύσεις Θεοφανίων, Πένταθλο καλλιτεχνών για απόσπαση επιχορηγήσεων από ΥΠΠΟ, Διαγωνισμός λογοτεχνικής κριτικής, Πρωτάθλημα μίζας και διαπλοκής, Αγώνες σκοποβολής Αμερικανών για εξόντωση Ιρακινών.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]