-Ο Βασίλης Ζιώγας κάνοντας ένα τεράστιο άλμα στην ήδη προχωρημένη δουλειά του, έγραψε τις "Χρωματιστές γυναίκες", ένα έργο που θα ζήλευε η δραματουργία κάθε τόπου. Καθαρό, λαμπικαρισμένο, χωρίς ίχνος από παράσιτα, ξέφτια, ουρές, αμηχανίες, είναι ασφαλώς ένα από τα δυο-τρία καλύτερα νεοελληνικά έργα.
(Μηνάς Χρηστίδης, "Έθνος", 11-2-1985)
-Οι "Χρωματιστές γυναίκες" του Ζιώγα είναι ένα έργο πρόκληση ως προς το θέμα και το χειρισμό του, αλλά είναι κι ένα ποιητικό οικοδόμημα σχεδόν γεωμετρικό και μουσικό. Η χρήση της γλώσσας, οι συγκοπές του ρυθμού, οι βιωμένος χρόνος των προσώπων, η ελλειπτική γραφή, οι υπόγειες διασυνδέσεις των μοτίβων, η συνειρμική σύνδεση, συγκροτούν ένα μόρφωμα εντελές.
(Κώστας Γεωργουσόπουλος, "Τα Νέα", 19-11-1984)