Εκσυγχρονίζοντας το πόνημα τούτο ο συγγραφέας βρίσκεται στο δίλημμα στο "τι να συμπεριλάβει και σε ποια έκταση", ώστε να δίνει στον αναγνώστη, κατά δυνατόν, το όλο εύρος του θέματος: από την αρχή του μέχρι σήμερα. Η καταληκτική απόφασή του είναι να γραφούν κάπως αναλυτικότερα τα "παλαιά", διότι δύσκολα κανείς προσεγγίζει την σχετική βιβλιογραφία και κάπως "εν συντομία" τα νεώτερα, διότι δίδεται η σχετική βιβλιογραφία στο τέλος του εκάστοτε κεφαλαίου, οπότε από αυτήν μπορεί να καλυφθεί το υπό μελέτη θέμα μέχρι τη δοθείσα ημερομηνία.

Επειδή η Χημεία είναι "τηλεγραφική" στην έκφραση της επιστήμη, δεν περιγράφονται όλα με λόγια αλλά με πληθώρα αντιδράσεων ώστε ο αναγνώστης να έχει "εικόνα" των γεγονότων της Χημείας.
Η νέα βιβλιογραφία καλύπτει και το 2004.

Οι αναφορές έχουν τοποθετηθεί όχι κατά χρονολογική σειρά αλλά κατά σειρά συναντήσεως του θέματος στο κείμενο. Το πλήρες όνομα και άλλα στοιχεία του ερευνητή δίνονται την πρώτη φορά που συναντάται το όνομα του στο κείμενο. Στο ευρετήριο των όρων, οι σύνθετοι όροι έχουν καταχωρηθεί σύμφωνα με το ουσιαστικό, π.χ. ο διπλός δεσμός θα ευρεθεί στο δεσμός, διπλός. Εάν ο όρος αποτελείται από ουσιαστικά, π.χ. ιόν υδρογόνου, τότε θα ευρεθεί στο πρώτο ουσιαστικό, δηλαδή στο ιόν.

Εδόθη επίσης περισσότερη προσοχή στην εμφάνιση του κειμένου ώστε η ανάγνωση να είναι ανετότερη και ορισμένα σχήματα και τύποι να είναι πιο καλαίσθητα συγκρινόμενα με αυτά της 1ης εκδόσεως. [...]

(από τον πρόλογο της 2ης έκδοσης)