Ο Χάρτης είναι από τις επινοήσεις του Ανθρώπου που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν `μαγικές`. Φέρνει μπροστά μας την απεραντοσύνη της Γης. Κάτι που αλλοιώς είναι αδύνατον να δούμε και να αντιληφθούμε, η τεράστια, για τα ανθρώπινα μέτρα, γήινη έκταση γίνεται με το χάρτη προσβάσιμη, οικεία και ο χάρτης είναι ένα χειροπιαστό εργαλείο δουλειάς αλλά και γνώσης, φυγής και ονείρου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο Χάρτης, πέρα από την πρακτική του σημασία και σπουδαιότητα, αποτέλεσε ιδιαίτερο αντικείμενο στην Ποίηση και την Ιστορία. Ο Χάρτης, είναι μια `γλώσσα`. Το ηχητικό της μέρος γίνεται οπτικό, αλλά το γραφικό παραμένει. Όπως η γλώσσα, έτσι και ο Χάρτης έχει τους κώδικές του, τη `γραφή` και τη `γραμματική` του, κανόνες και εξαιρέσεις, αισθητική και στυλ. Έχει τη δημοτική και την καθαρεύουσά του. Έχει επιπλέον, λόγω της φύσης του, απαιτήσεις διείσδυσης στο αντιληπτικό μας πεδίο, μέσω της `εικόνας` του.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]