«Σιχαινόταν τις στημένες φωτογραφίες. ``Η ζωή πρέπει να φανεί όπως είναι`` έλεγε. ``Φωτο-Veritas! Χωρίς φτιασίδια και ψεύτικες μπούκλες!» (. . .) Ρεαλισμός που πάλλεται ανάμεσα στις σκηνοθετημένες πόζες και το νατουραλισμό του δρόμου, όπου η πραγματικότητα μας χαστουκίζει και στο άλλο μάγουλο, σ` αυτό που δεν προλάβαμε να γυρίσουμε. . . Προβλήματα των νέων ανθρώπων, γεροντικοί έρωτες και σεξ, μέχρι τη συνάντηση με το ανεξήγητο, όπου το υπερφυσικό είναι η άλλη πτυχή του ρεαλισμού.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
