Ένα αγαπημένο ώριμο ζευγάρι, ο Άμοτς και η Ντανιέλα, χωρίζουν -πρώτη φορά ύστερα από τριάντα επτά χρόνια συζυγικής ζωής- για επτά ημέρες. Εκείνη πηγαίνει να επισκεφθεί τον γαμπρό της, τον Ιερεμία, στην Ανατολική Αφρική: θέλει να αναθυμηθεί μαζί του την πολυαγαπημένη της αδελφή που πέθανε εκεί πριν ένα χρόνο. Όμως ο Ιερεμίας δεν αποζητά παρά τη λήθη. Μετά από επίμονες προσπάθειες να δώσει κάποιο νόημα στο θάνατο του γιου του, ο οποίος χτυπήθηκε κατά λάθος από τα πυρά ενός άλλου Iσραηλινού στρατιώτη, ζει αυτοεξόριστος στην Τανζανία, έχοντας αποκηρύξει την εβραιο-ισραηλινή του ταυτότητα.

Η αφήγηση ξεδιπλώνεται σε δύο πλάνα: Αφρική-Ισραήλ, και οι φωνές του Άμοτς και της Ντανιέλας εναλλάσσονται σε κάθε κεφάλαιο με την ακρίβεια μετρονόμου.
Ο μικρόκοσμος της οικογένειας, αγαπημένο θέμα του Α. Β. Γεοσούα, όπως και αυτό που αποκαλούμε "καθημερινότητα", αποτελούν για τον συγγραφέα ιδανικό πεδίο για παρατήρηση: με συμπάθεια, χιούμορ, αλλά και εξαιρετική διεισδυτικότητα χαρτογραφεί τα πολύπλοκα συναισθήματα και διλήμματα που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις και τις αβεβαιότητες της χώρας του, δηλώνοντας την πίστη του σε μερικές θεμελιώδεις ηθικές αξίες όπως η αγάπη, η ανεκτικότητα, η ατομική ευθύνη απέναντι στον Άλλο.